فیلم جنگی Warfare، کوچک اما مهیب

فیلم جنگی Warfare تکان‌دهنده و متفاوت

فیلم جنگی Warfare، از «اینک آخرالزمان» تا «نجات سرباز رایان»، صحنه‌های اکشن حماسی و بی‌رحمانه‌ای را در تاریخ سینما به ما نشان داده است. فیلم Warfare شاید کوچک‌ترین فیلم جنگی باشد که تاکنون ساخته شده است – تقریباً تمام صحنه‌ها در یک خانه میگذرد – اما تصاویر و صداگذاری آن، تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد. این فیلم برای استریم با کیفیت 4K UHD و HDR در Amazon Prime Video در بریتانیا در دسترس است یا می‌توانید آن را با قیمت 9.99 دلار در آمازون در ایالات متحده اجاره کنید. فیلم Warfare به کارگردانی مشترک الکس گارلند و ری مندوزا، کهنه سرباز جنگ عراق ساخته شده است و با تکیه بر تجربه مندوزا، شما را در یک روز وحشیانه از نبرد غرق میکند.

داستان فیلم درباره یک دسته از نیروهای ویژه دریایی است که در دل شب وارد یک خانه غیرنظامی میشوند، خانواده شوک‌زده را از تخت‌خواب بیرون می‌کشند و سپس با تماشای پنجره‌ها منتظر می‌مانند تا کسی به سمت آن‌ها شلیک کند.

از نظر داستانی، این تمام ماجراست. در این فیلم، بازیگران جوان و محبوبی از سریال‌های تلویزیونی اخیر حضور دارند، از جمله دی‌فارائو وون-آ-تای از سریال عالی Reservation Dogs، جوزف کوئین از Stranger Things، کیت کانر از Heartstopper و کوزمو جارویس از Shogun. همچنین بازیگران جوان و پرطرفداری مانند ویل پولتر، مایکل گاندولفینی و چارلز ملتون نیز در این فیلم نقش‌آفرینی میکنند.

اما مانند فیلم دانکرک کریستوفر نولان، فیلم Warfare هیچ اطلاعاتی درباره این مردان جوان به ما نمیدهد و در عوض، منحصراً بر لحظهٔ حال و واکنش‌های آن‌ها به اتفاقاتی که در همان لحظه رخ میدهد، تمرکز میکند. برخلاف حماسه نولان یا اکثر فیلم‌های جنگی دیگر، این فیلم تلاش نمیکند این لحظهٔ خاص را به هیچ وجه مهم جلوه دهد. هیچ مأموریت نجات قهرمانانه‌ای یا حمله جسورانه کماندویی در کار نیست، فقط گروهی از مردان در یک خانه حضور دارند. این فیلم قطعاً سعی نمیکند هیچ نکته سیاسی بزرگی را مطرح کند، مگر اینکه این واقعیت را در نظر بگیرید که با حمله سربازان آمریکایی به یک خانه خانوادگی با این جمله آغاز میشود: «من این خانه را دوست دارم – فکر میکنم میخواهیم آن را تصرف کنیم.»

در درجه اول، هدف فیلم Warfare این است که تا حد امکان فراگیر باشد. ترکیب کسالت و تنش طاقت‌فرسا با حرکت سنجیده دوربین و ویرایش دقیق بالینی به دقت القا می‌شود. سکوت‌های طولانی و مراقبتی با لحظات دلهره‌آور آرامش در میان هرج و مرج همراه است، که در طی آن قاب‌بندی دقیق، ترس از آنچه دیده نمیشود را افزایش میدهد، زیرا درها نیمه‌باز هستند و پرده‌های نازک به آرامی در برابر نور تکان میخورند.

هنگامی که اوضاع از حالت انفجاری بد به حالت وحشتناکی بدتر میشود، دوربین جزئیات عرق‌کرده، کثیف و اغلب خونین این مکان تنگ و تاریک را انتخاب می‌کند و شما را درست در وسط این وضعیت دلخراش به دام می‌اندازد.

طراحی صدا نیز به همان اندازه واضح و تأثیرگذار است، همانطور که ممکن است از یک تیم صداگذاری شامل بن بارکر و گلن فریمانتل، که روی صدای ماهرانهٔ فیلم Gravity نیز کار کرده‌اند، انتظار داشته باشید. صداهای خفه، جیرجیر کف‌پوش‌ها و نفس‌های نامنظم یک سرباز، فضایی شوم و دلهره‌آور را ایجاد میکنند، قبل از اینکه هواپیماهای جت نمایشی از قدرت را به پرده گوش شما بکوبند و صدای شلیک گلوله‌ها و ترکش‌ها در اطراف شما به گوش برسد. چندین سکانس می‌توانند نامزد فهرست بهترین صحنه‌های فیلم دالبی اتموس برای آزمایش سیستم صدای فراگیر سینمای خانگی شما باشند.

ریچارد نویسنده‌ای علاقه‌مند به فیلم است که نزدیک به 20 سال به عنوان روزنامه‌نگار فیلم، تلویزیون و فناوری فعالیت داشته است. او منتقد فیلم دارای گواهی Rotten Tomatoes و عضو محفل منتقدان فیلم است، در کنار دریا زندگی می‌کند و به پانک راک، ترانمیر روورز و کمک به باشگاه فیلم محلی علاقه دارد.